Osteochondroza ogólnie odnosi się do zmian zwyrodnieniowych w dowolnej chrząstce stawowej. Tak więc ten stan patologiczny może wystąpić we wszystkich stawach układu mięśniowo-szkieletowego. Jednak najbardziej wyraźne objawy, na przykład bóle głowy i bóle głowy, a także bóle serca, obserwuje się w przypadku osteochondrozy szyjnej, czyli uszkodzenia tkanki chrzęstnej między kręgami kręgosłupa szyjno-ramiennego.
Według statystyk WHO około 60% Europejczyków w mniejszym lub większym stopniu cierpi na osteochondrozę. U mężczyzn choroba objawia się około 10 lat wcześniej niż u kobiet. Przedstawiciele płci surowej borykają się z objawami około 45 roku życia. Kobieta ma odpowiednio 55-60 lat. Jednocześnie eksperci alarmują o postępującym odmładzaniu się tej choroby. Jeśli nie podejmiesz działań na czas, to dosłownie w ciągu następnej dekady liczba 30-letnich pacjentów z osteochondrozą znacznie wzrośnie.
Przyczyny osteochondrozy
Zmiany dystroficzne w miazdze występują z różnych powodów. Na pierwszym miejscu należy postawić naturalne starzenie się tkanki chrzęstnej, co jest, niestety, obiektywną i nieodpartą okolicznością. Jednak, jak wspomniano powyżej, choroba ta jest coraz młodsza, co nie jest już związane ze starzeniem się, ale z innymi przyczynami.
U młodych pacjentów choroba występuje z powodu zaburzeń metabolicznych związanych z reguły ze złą dietą. Obfitość tłuszczów i niska zawartość witamin w pożywieniu powodują, że chrząstka dosłownie zaczyna „głodować” i przechodzi w stan dystrofii.
Innym prowokującym czynnikiem jest brak aktywności fizycznej. Przeczytaj fora, na których komunikują się ludzie, którzy zetknęli się z tą chorobą, a zobaczysz, że większość z nich to wciąż stosunkowo młodzi mieszkańcy megamiast, którzy z reguły zajmują się pracą umysłową, wymagającą długiej pozycji siedzącej. Niska aktywność ruchowa kręgów szyjnych prowadzi do utraty elastyczności chrząstki krążków międzykręgowych.
W wyniku złego odżywiania i związanych z nim zaburzeń metabolicznych, a także z powodu braku aktywności fizycznej, miazga zaczyna się degenerować, stając się coraz gęstsza. W późniejszych stadiach osteochondrozy pojawia się powikłanie, które objawia się wymianą tkanki chrzęstnej kości i zgrubieniem krążków międzykręgowych. Prowadzi to do ucisku zlokalizowanych tu korzeni nerwowych i naczyń krwionośnych. Udział elementów układu nerwowego i naczyniowego w procesie patologicznym determinuje specyficzny przebieg osteochondrozy.
Specyfika choroby
Trudność w radzeniu sobie z tą chorobą polega na jej spóźnionej diagnozie, co tłumaczy się ukrywaniem osteochondrozy pod innymi patologiami. Ludziom brakuje cennego czasu i nie leczą tej patologii, ponieważ nie są świadomi jej obecności. Nie można za to winić pacjentów. Jeśli ciśnienie skacze, leczymy nadciśnienie. Serce dźgnięte - idziemy na kardiologię. Głowa regularnie boli, a teraz osoba nie może zasnąć bez ibuprofenu lub analgezji. Nie przychodzi nam nawet do głowy, że potrzebujemy wizyty u neuropatologa.
Tymczasem już kilka wizyt u specjalisty o tym profilu pozwoli Ci rozpocząć proces odbudowy chrząstki każdego kręgu szyjnego, co stopniowo wyeliminuje zarówno fałszywe nadciśnienie, jak i podejrzenia dusznicy bolesnej i uporczywe bóle głowy i inne objawy, które są związane ze stanem okolicy szyjno-barkowejwydaje nam się, że kręgosłup nie jest połączony.Terminowe wykrycie patologii zapobiega dalszej dystrofii miazgi i pozwala leczyć osteochondrozę w domu i ambulatoryjnie - bez hospitalizacji. Niestety lwia część pacjentów zwraca się do neuropatologa już z dostatecznie ciężkimi uszkodzeniami krążków międzykręgowych - gdy szyja zaczyna boleć nieznośnie.
Metody diagnostyczne
Diagnostyka osteochondrozy to skomplikowana praca. Badania mogą trwać długo, ale ich koszty są uzasadnione, gdyż wczesne leczenie tej choroby pozwala uniknąć najgorszego scenariusza - operacji wymiany skostniałego krążka międzykręgowego, podczas której uwalnia się ucisk korzeni nerwowych i zakłada się pełnowartościowe implanty lub proste kompensatory wysokości. usunięty element kręgosłupa. Jakie rozwiązanie jest potrzebne dla konkretnego pacjenta, ortopeda ustala po kompleksowej diagnozie.
Ponieważ choroba, jak wskazano powyżej, jest maskowana, należy najpierw upewnić się, że objawy nie są związane z problemami w innych narządach. Na przykład w przypadku bólu serca należy poddać się badaniu kardiologicznemu i potwierdzić brak choroby serca. Kompleksowa diagnostyka pozwoli nie tylko potwierdzić podejrzenia osteochondrozy, ale także po drodze poznać ogólny stan organizmu.
Ostateczna diagnoza opiera się na wynikach badania rentgenowskiego kręgosłupa szyjno-ramiennego w projekcjach czołowych i bocznych. Bardziej pouczającą metodą jest obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Pozwala dokładniej określić lokalizację zmian dystroficznych. Dzięki temu lekarz ma możliwość przepisania dosłownie leczenia punktowego.
Leczenie środkami ludowymi w domu
Zaletą osteochondrozy, jeśli w ogóle jest to słowo użyte w tym przypadku, jest to, że pacjent może być leczony w domu, bez przymusowej hospitalizacji. Kurs leczenia obejmuje przyjmowanie specjalnych leków oraz wykonywanie ćwiczeń z kompleksu ruchowego.
Leki (ich rodzaje) stosowane w leczeniu osteochondrozy w domu przedstawiono w poniższej tabeli.
| Środki przeciwbólowe | W większości przypadków są to tabletki, a czasem kapsułki. Fundusze te mają na celu złagodzenie bólu kręgosłupa szyjnego. |
| Przeciwzapalne | Leki hormonalne, które zatrzymują proces zapalny wynikający ze zmian w chrząstce międzykręgowej. Łagodzi również ból. |
| Chondroprotectors | Leki zawierające składniki do odbudowy tkanki chrzęstnej, takie jak kwas hialuronowy. Zaprojektowany do długotrwałego użytkowania. |
| Leki zwiotczające mięśnie | Środki na rozluźnienie napięcia mięśni. Leki te są przyjmowane tylko pod nadzorem lekarza. Ograniczone użycie ze względu na dużą listę przeciwwskazań. |
| Na zewnątrz | Maści, żele i tak dalej. Stosowane są środki przeciwzapalne, przeciwbólowe i rozgrzewające. Przed skorzystaniem z tych środków należy skonsultować się ze specjalistą. |
| Witaminy | Preparaty z witaminami poprawiające przewodnictwo włókien nerwowych i ogólnie funkcjonowanie obwodowego układu nerwowego. Są to witaminy z grupy B, a także A i C. W niektórych przypadkach przepisywana jest witamina D. |
Należy rozumieć, żenasz wykaz rodzajów produktów leczniczych nie stanowi podstawy do samoleczenia. Specyficzny środek ze wskazaniem dawkowania i uwzględniający patogenezę w każdym indywidualnym przypadku może przepisać tylko certyfikowany neurolog. Bezmyślne trzymanie się reklam telewizyjnych „polecających” najlepsze leki na osteochondrozę nie jest obarczone lekarstwem na tę chorobę, ale wręcz przeciwnie, pogarszaniem sytuacji. BĄDŹ OSTROŻNY!
Terapia iniekcyjna
W leczeniu osteochondrozy, obok przyjmowania tabletek i nakładania maści, stosuje się leki iniekcyjne. Istnieje szeroka gama leków do wstrzykiwań. Kursy leczenia obejmują wszystkie rodzaje zastrzyków, w tym:
- podskórne;
- domięśniowo;
- dożylnie;
- zewnątrzoponowe.
Zastrzyki są skuteczniejsze w porównaniu z lekami przyjmowanymi doustnie i wszelkiego rodzaju środkami ludowymi. Przepływ krwi szybko dostarcza środek do bolącego miejsca, co wyjaśnia szybki efekt gojenia. I na przykład przy zastrzyku zewnątrzoponowym leki są wstrzykiwane bezpośrednio do rdzenia kręgowego i zaczynają natychmiast działać.
Witaminy i inne leki wspomagające są zwykle wstrzykiwane podskórnie. Leki przeciwzapalne i chondroprotektory wstrzykuje się domięśniowo. Na przykładzastrzyki leku przeciwzapalnego, które są tak popularne wśród pacjentów, są wstrzykiwane w tkankę mięśniową. Leki są wstrzykiwane dożylnie w celu przyspieszenia krążenia mózgowego. Jest to wymagane w przypadku ściskania przerośniętych krążków międzykręgowych naczyń krwionośnych, przez które krew przenosi tlen i składniki odżywcze do mózgu. Zastrzyki zewnątrzoponowe są wykonywane w celu zablokowania silnego bólu, gdy inne metody uśmierzania bólu są nieskuteczne. Przy tym zastrzyku igła przechodzi między wyrostkami kręgowymi i dostarcza środek znieczulający bezpośrednio do rdzenia kręgowego. Zabieg ten jest wykonywany wyłącznie przez przeszkolonego, profesjonalnego anestezjologa.
Iniekcje są w pełni skuteczne tylko pod warunkiem regularnych ćwiczeń w gimnastyce leczniczej. Oznacza to, że samo podawanie leków nie jest wystarczające do pełnego leczenia osteochondrozy. Tylko w połączeniu z terapią ruchową można złagodzić objawy choroby, aw przyszłości przywrócić dotkniętą tkankę chrzęstną.
Co robić podczas zaostrzeń?
Chociaż osteochondroza kręgosłupa szyjnego przebiega przewlekle i mniej lub bardziej niezauważalnie przez długi czas, czasami u pacjentów występują zaostrzenia. U każdego pacjenta występują w różnych odstępach czasu i mogą wystąpić w nieprzewidywalny sposób. W tych okresach ważne jest podjęcie na czas działań, aby zapobiec znacznemu pogorszeniu się stanu.
Prowokatorzy zaostrzeń
Zaostrzenia osteochondrozy, jak w każdej innej chorobie, nie pojawiają się, jak mówią, nieoczekiwanie. Zwykle ostre stany są wywoływane przez następujące czynniki:
- stres;
- masaż nieprofesjonalny;
- zjawiska pogodowe;
- wizyta w łaźni termalnej (sauna);
- nadmierna aktywność fizyczna po dłuższym okresie braku aktywności fizycznej.
U kobiet osteochondroza często nasila się podczas menstruacji. Nadużywanie alkoholu jest również silnym czynnikiem prowokującym.
Objawy zaostrzenia
Symptomatologia zaostrzeń osteochondrozy u każdego pacjenta objawia się inaczej i jest określana przez ogólny obraz kliniczny patogenezy. Na przykładszyjki macicy i ból głowy w ostrych stanach są zauważane przez wszystkich pacjentów, a utrata wrażliwości aż do drętwienia twarzy podczas zaostrzeń nie jest odczuwana przez wszystkich, ale mimo to występuje dość często. I, oczywiście, w tym okresie objawy chorób, pod którymi maskowana jest osteochondroza, ulegają zaostrzeniu. Są to bóle serca, zawroty głowy, szumy uszne, uderzenia gorąca i tak dalej. Zaostrzenia są szczególnie niebezpieczne, podczas których dochodzi do zapalenia kręgosłupa szyjnego.
Środki łagodzące objawy zaostrzeń
W okresie zaostrzonej osteochondrozy należy przede wszystkim skonsultować się z lekarzem. Nie trzeba ignorować tej zasady, ponieważ opóźnienie w tej sprawie może wyrządzić szkodę. Neurolog oceni stan pacjenta i zaleci skuteczne i co ważne bezpieczne wyjście z kryzysu.
Zwykle w ostrych stanach z osteochondrozą przepisuje się zastrzyki leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Ale gimnastyka w tym okresie musi zostać przerwana. Wręcz przeciwnie, należy zachować spokój pacjenta. Niedopuszczalne jest ugniatanie szyi - może to pogorszyć stan. Wskazane jest, aby przenieść pogorszenie w pozycji leżącej i jednocześnie unieruchomić głowę, umieszczając pod nią wałek lub przynajmniej zwinięty arkusz.
Istotne miejsce w zmniejszaniu częstości zaostrzeń zajmuje ich profilaktyka, która sprowadza się do utrzymania prawidłowego reżimu ruchowego w życiu codziennym.Pacjent z osteochondrozą powinien monitorować postawę, trzymać głowę prosto, unikać gwałtownych ruchów. W wilgotną i zimną pogodę konieczne jest zabezpieczenie kręgów szyjnych przed hipotermią. I oczywiście nie powinieneś przez chwilę zapominać o gimnastyce medycznej - musisz to robić regularnie. To jest klucz do przebiegu osteochondrozy bez zaostrzeń.
2 stopnie choroby
Neuropatolodzy wyróżniają 3 stopnie osteochondrozy - odpowiednio 1, 2 i 3. U większości pacjentów choroba występuje w drugim etapie. Wynika to z następujących punktów. Choroba 1 stopień charakteryzuje się pojawieniem się krótkotrwałego bólu szyi, przypominającego wyładowanie elektryczne. W początkowej fazie włóknisty pierścień, który utrzymuje środkową część krążka międzykręgowego, zaczyna się zapadać. Wytyczną do diagnozy osteochondrozy stopnia 1 jest rozszerzenie źrenic, które nie jest związane z innymi zjawiskami w organizmie.
Liczba pacjentów z osteochondrozą stopnia 1 nie jest zbyt duża. Choroba na tym etapie jest przejściowa i jest albo eliminowana (przy odpowiednim leczeniu), albo szybko przechodzi do drugiej fazy - jeśli ten moment zostanie pominięty. Sytuacja w liczbie pacjentów z osteochondrozą stopnia 3 jest podobna. Jest też mały. Wynika to z faktu, że najczęściej lekarzom udaje się rozpocząć leczenie na czas i zapobiec przejściu patologii z drugiego etapu do trzeciego. Choroba tego stopnia charakteryzuje się takimi objawami, jak ostry ból szyi, który nie ustępuje nawet po zażyciu środków przeciwbólowych, częściowa utrata kontroli nad kończynami górnymi, ciągłe zawroty głowy i często omdlenia. Osteochondroza III stopnia jest z reguły leczona operacyjnie, ponieważ terapia lekami jest często nieskuteczna.
Ze względu na to, że większość pacjentów cierpi na osteochondrozę II stopnia, ta postać choroby jest najbardziej interesująca z klinicznego punktu widzenia i to właśnie w leczeniu tej choroby na tym etapie zgromadzono największe doświadczenie. Według statystyk odsetek pacjentów z osteochondrozą w stadium II wśród wszystkich pacjentów z tą patologią wynosi około 75%.
Specyfiką tej postaci choroby jest jej przewlekły przebieg z krótkimi okresami zaostrzeń.Drugi stopień różni się od pierwszego ciągłym zmniejszaniem się przestrzeni między kręgami. Oznacza to, że krążek międzykręgowy jeszcze się nie zapada, jak w przypadku trzeciego etapu, ale staje się znacznie cieńszy, co prowadzi do uszczypnięcia korzeni nerwowych i powoduje wszystkie klasyczne objawy osteochondrozy.
Ponieważ patologia II stopnia jest najbardziej rozpowszechniona, to mówiąc o leczeniu osteochondrozy szyjki macicy w ogóle, wymagają one podjęcia działań terapeutycznych w odniesieniu do tej konkretnej postaci choroby. A one, powtarzamy, obejmują terapię lekami i ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Prawidłowo przeprowadzone leczenie pozwala wyeliminować chorobę i zapobiec jej przejściu do trzeciego etapu z prawie nieuniknioną operacją wymiany krążków międzykręgowych.
Główne objawy i właściwe leczenie
Osteochondroza kręgosłupa szyjnego jest trudną do zdiagnozowania zmianą zwyrodnieniową krążków międzykręgowych. Najczęściej spotykają go osoby w wieku 45-50 lat, ale w ostatnich latach patologia „odmłodziła się” i obecnie neuropatolodzy często odwiedzają pacjentów po trzydziestce.
Trudność w wykrywaniu osteochondrozy tłumaczy się „symulującym” charakterem przebiegu choroby - pod maską innych patologii.Przyczyną choroby jest pogorszenie elastyczności tkanki chrzęstnej, która tworzy tłumiącą miazgę między kręgami. Chrząstka staje się cieńsza i gęstsza. W rezultacie korzenie nerwowe ulegają kompresji (tzw. Uszkodzenie korzeni), co pociąga za sobą następujące objawy:
- głowa i bóle serca;
- podwyższone ciśnienie krwi;
- zmniejszona wrażliwość okolicy twarzy (do drętwienia);
- częściowy niedowład kończyn górnych.
Wszystkim tym objawom z pewnością towarzyszy ból szyi. Często ten ból jest łagodny i nie zmusza pacjenta do przyjmowania środków przeciwbólowych. Ignorując niewielki ból szyi, pacjent nie alarmuje o osteochondrozie, ale próbuje leczyć inne patologie, na przykład dusznicę bolesną lub nadciśnienie, których najprawdopodobniej nie ma.
Metody leczenia
Zgodnie z nowoczesnymi podejściami osteochondroza przebiega falami. Początkowo objawia się w postaci zaostrzenia (ostry okres). Następnie symptomatologia słabnie i pojawia się okres podostry. Trzeci etap to remisja, która trwa do następnego zaostrzenia. Zadaniem leczenia osteochondrozy jest szybkie zatrzymanie ostrej fazy, złagodzenie stanu pacjenta w okresie podostrym oraz zapewnienie długotrwałej remisji.
W fazie ostrej i podostrej pacjent przyjmuje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Na tych etapach skutecznym rozwiązaniem jest zastosowanie kołnierza z gazy Shants, który nadaje głowie pozycję, w której mięśnie karku rozluźniają się, co eliminuje ból. W okresie remisji wskazane jest leczenie farmakologiczne chondroprotektorami poprawiającymi jakość tkanki chrzęstnej oraz zestaw ćwiczeń ruchowych. Gimnastyka jest jeszcze ważniejsza niż zastrzyki z kwasu hialuronowego, ponieważ zdrowa aktywność fizyczna w naturalny sposób stymuluje tworzenie się włókien kolagenowych w chrząstce.
Patologia typu szyjno-piersiowego
Mówiąc ściśle, osteochondroza szyjna i piersiowa to dwie różne formy choroby. Jednak często są one łączone. Wynika to z faktu, że kręgosłup szyjny i piersiowy są ze sobą zamknięte, co łączy te dwa typy patologii krążków międzykręgowych. Oznacza to, że przy zmianach dystroficznych w kręgach szyjnych obserwuje się praktycznie te same naruszenia w okolicy klatki piersiowej. Dlatego te dwie formy choroby są połączone, zwłaszcza, że ich objawy są do siebie bardzo podobne. Głównym objawem jest ból. W ostechondrozie szyjki macicy ból jest zlokalizowany w szyi, w przypadku zmiany szyjno-piersiowej dodaje się do nich ból mostka.
Typowe objawy to:
- drętwienie twarzy;
- głowa i ból serca;
- niestabilność ciśnienia krwi;
- głośny szum w uszach.
W przypadku uszkodzenia kręgów piersiowych listę uzupełniają zaburzenia koordynacji ruchów, aktywacja artrozy stawów barkowych, drętwienie rąk.
Leczenie kręgosłupa szyjno-piersiowego
Leczenie jest zalecane po dokładnej diagnozie za pomocą RTG lub rezonansu magnetycznego (MRI). Leczenie osteochondrozy jest złożone - leczenie i fizjoterapia. Terapia lekowa polega na przyjmowaniu leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych.Ważną częścią leczenia jest stosowanie chondroprotektorów, które bezpośrednio odbudowują tkankę chrzęstną w przestrzeni międzykręgowej. Środki fizjoterapeutyczne obejmują okłady i stosowanie wszelkiego rodzaju maści, a także ćwiczenia fizjoterapeutyczne.
W przypadku stwierdzenia osteochondrozy w odcinku piersiowym kręgosłupa wskazany jest profesjonalny masaż. Działanie masażu uruchamia naturalne procesy regeneracji tkanki chrzęstnej. Masaż skuteczniej eliminuje chorobę kręgosłupa piersiowego niż gimnastyka, ponieważ kręgosłup w tym miejscu nie jest elastyczny, dlatego podczas wykonywania ćwiczeń nie zawsze jest możliwe zapewnienie normalnego zakresu ruchu poszczególnych kręgów. Wręcz przeciwnie, masażysta może mieć dokładny wpływ na chorego krążka międzykręgowego. Tylko Ty powinieneś skontaktować się ze specjalistą masażu kręgosłupa, który posiada odpowiedni certyfikat. Masażysta musi również posiadać licencję.
Terminowe działania mające na celu wyeliminowanie osteochondrozy szyjno-piersiowej pozwolą uniknąć operacji polegającej na zastąpieniu zniszczonego krążka międzykręgowego endoprotezą. Wczesna diagnoza patologii i dyscyplina w leczeniu ambulatoryjnym lekami i środkami ludowymi pozwoli Ci zaoszczędzić pieniądze. Jeśli masz najmniejsze podejrzenie osteochondrozy, skonsultuj się z neurologiem. Ale lepiej . . .
Przed rozpoczęciem leczenia chorób należy skonsultować się z lekarzem. Pomoże to uwzględnić indywidualną tolerancję, potwierdzić diagnozę, upewnić się, że leczenie jest prawidłowe i wykluczyć negatywne interakcje lekowe. Jeśli korzystasz z recept bez konsultacji z lekarzem, robisz to całkowicie na własne ryzyko. Wszystkie informacje mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią pomocy medycznej. Cała odpowiedzialność za aplikację spoczywa na Tobie.